"(...)
Wejdź w tę noc
Pozostaw śluby i swą niedolę
Niech liczą się z tobą
Jesteś skażona jak każdy z nas
Wejdź w tę noc
Twój jedyny dom
Nigdy nie jest za późno
By odżałować stratę
Wejdź w tę noc
Gdy tylko możesz
By naprawić swe czyny
I odpokutować wraz ze swą samotną duszą
Gdy weszłaś w tę noc
Wszystko się ustatkowało
Zapomnij o potrzebach
Utrać resztki samokontroli ..."
Napisałam i uciekłam..
Teraz znów wróciłam, bo zżera mnie ciekawość :/ Zanim jednak wejdę na gadu, chcę napisać tą notke....
Nie oczekuje od niego nic w zamian.... Wiem jaka będzie reakcja...
I teraz sama nie wiem czy dobrze zrobiłam mowiąc mu to...
Najwyżej Q. zwale całą wine na Ciebie i na końcu Cię zapierdole :)
Dobrze powiem MU.... Obiecałam Q. że powiem, więc to zrobie....
Koniec.
Koniec złudzeń i głupich nadziei...
Nie wiem co jest gorsze.. Czy to, że teraz wiem już wszystko to co dręczyło mnie do czasu TEJ pierdolonej rozmowy.... Czy to, że zanim się wszystko wyjaśniło to się jeszcze łudziłam... :/
Ale lepiej jest tak, że ON nic nie wie... Co najwyżej może się domyślać... Pozatym potrafię przewidzieć jego reakcję jakby się dowiedział... :/ Właśnie dlatego nie chcę żeby cokolwiek wiedział...
Kochanie Ciebie jest jak kochanie umarłego...
Ale przecież ja nie wierzę w miłość...
To co ja tu robię?
Chcę żeby to czytali... ?
Sama nie wiem czego chcę...
Rozmowa z Q. wczoraj (-najlepszy przyjaciel) dała mi wiele do myślenia... Ale też narobiła mi jakieś głupie nadzieje.. Kompletnie nieuzasadnione durne nadzieje.... Już w to nie wierzę...
Kurwa! Gdybym mogła MU powiedzieć...
Nie mam odwagi...
Oh, kochanie, Lilly Munster, księżyc w pełni... Erotyczny pogrzeb...